Το επιτελικό κράτος για ακόμη μία φορά αποδείχθηκε περίτρανα "Επιτελικό Χάος"

 Στις 25 Ιανουαρίου 2022 ήταν το αποκορύφωμα μιας από τις σκληρότερες κακοκαιρίες των τελευταίων δεκαετιών όπως οι επιστήμονες προέβλεψαν και κάποιοι ειδήμονες αρρωστημένα τόλμησαν να ονομάσουν "ελπίδα".

Ο κρατικός μηχανισμός παρέλυσε παρόλη την προετοιμασία και την επάνδρωση από κατάλληλα μηχανήματα και οχήματα αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά ότι αδυνατεί ή αδιαφορεί να προστατέψει τους Έλληνες πολίτες. Το επιτελικό κράτος για ακόμη μία φορά αποδείχθηκε περίτρανα επιτελικό χάος. Όχι ότι με τις προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν καλύτερα αλλά ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια με την μανία του Κυριάκου Μητσοτάκη να ιδιωτικοποιήσει όλους τους δημόσιους οργανισμούς, και να ξεπουλήσει οτιδήποτε μπορεί να πουληθεί βλέπουμε τετελεσμένα που ξεπερνούν την εγκληματική αμέλεια και έχουν μπει στο επίπεδο του προμελετημένου. Ένα περίτρανο δείγμα η χρυσοπληρωμένη Αττική οδός. Ελεύθερη η είσοδος αλλά η έξοδος πληρώθηκε με μια μέρα εγκλωβισμού ,κίνδυνο ζωής έλλειψη νερού και τροφής. Πού ήταν τα μηχανήματα που ήταν υποχρεωμένοι να έχουν για τη συντήρηση της αττικής οδού; Η αποζημίωση που εισέπραξαν για τα διαφυγόντα κέρδη την εποχή του lockdown δεν ήτανε αρκετά για να τα αγοράσουν; Και από τη μεγάλη του ευθιξία παραιτήθηκε και ο διευθύνων σύμβουλος της αττικής οδού για να μας πει τι; Που ήταν τα πολυδιαφημισμένα εκχιονιστικά θηρία του κυρίου Πατούλη; Δεν είδαμε ούτε μια απόδειξη ότι λειτουργήσαν. Που ήταν το υπουργείο προστασίας του πολίτη και ο κύριος Στυλιανίδης που αντικατέστησε τον κύριο Xαρδαλια; Που είναι ο πρωθυπουργός; Έχει αφήσει άλλους. Εντεταλμένους να ζητάνε συγνώμες υποτονικές και να δίνουν μισακές εξηγήσεις ότι ο μηχανισμός της πολιτικής προστασίας ενώ είναι παλιός επί της ουσίας μόνο τα δύο τελευταία χρόνια έχει λειτουργήσει και δεν υπάρχει η ανάλογη εμπειρία ,εκπαίδευση και τεχνογνωσία. Τα αντανακλαστικά δεν ήταν λοιπόν τα αναμενόμενα όπως είπε ο υπουργός επικρατείας Άκης Σκέρτσος. Ο αντιπεριφερειάρχης Αττικής με δήλωσή του είπε οτι δεν γνώριζε ακριβώς το επιτελικό σχέδιοκαι δεν έχει πρόσβαση η περιφέρεια στην αττική οδό. Είναι πρόβλημα της παραχωρησιούχου εταιρίας. Έτσι λοιπόν εξηγείται γιατί άργησε τόσο πολύ ο στρατός να επέμβει. Και όλο αυτό το φόβο την απόγνωση και τον πόνο που περνάνε οι Έλληνες ποιος θα τον πληρώσει; Και από όλα όσα θα έπρεπε να πράξει σαν πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εφαρμοσε για αλλη μια φορα μία από τις αγαπημένες του συνήθειες της σιωπης επι πληρωμη. Η άλλη είναι ο εξαναγκασμός. Ζήτησε λοιπόν να δοθούν 2.000 ευρώ αποζημίωση από την Αττική οδό ΑΕ για κάθε αυτοκίνητο. Όχι άνθρωπο και 1000 ευρώ από την ΤΡΕΝΟΣΕ ΑΕ για κάθε εγκλωβισμένο επιβάτη. Απολογισμός: Ιδιωτικοποίηση των πάντων. Αποσάθρωση των δημοσίων υπηρεσιών. Εξαθλίωση της ανθρώπινης υπόστασης. Εκμηδένιση του εισοδήματος. Συγκάλυψη ευθυνών. Ψέματα και λοβιτούρες και εμείς περιμένουμε να μας σώσουν όλοι αυτοί που μας θάβουν κάθε μέρα. Που μας λεν για τάχα ανάπτυξη και ελπίδα. Αν θέλουμε να σωθούμε από όλα αυτά πρέπει εμείς να το κάνουμε και να μην περιμένουμε κανέναν σωτήρα. Αυτό προϋποθέτει την ένωσή μας. Χωρίς φόβο χωρίς αμφιβολίες με ελεύθερη βούληση και απόφαση όπως είπε και ο Αρτέμης Σώρρας. Δεν υπάρχει ελπίδα υπάρχει μόνο επιλογή.